ΠΑΥΛΟΒΑ
Σαν παραμύθι
Στην δεκαετία του ΄30 η Αυστραλία διατηρούσε έντονη την αγγλοσαξονική της υπόσταση. Οι εστέτ άποικοι της εποχής επεδίωκαν να συμβαδίζουν με τον τρόπο ζωής της μακρινής βασιλεύουσας. Για τον σκοπό τούτο, όλη η ευρωπαϊκή κουλτούρα διέσχιζε τον Ατλαντικό- δια της διώρυγας του Σουέζ- και έφτανε με τα αλλόκοτα υπερωκεάνια, στις νέες χώρες. Η Αυστραλία, απόκοσμη αλλά θελκτική μόλις έμπαινε στο παιχνίδι των διαπραγματεύσεων.
Η Άννα Πάβλοβα, στο απόγειο της καριέρας της, το «σκάει» από την πρωτεύουσα του υπαρκτού σοσιαλισμού, και θέλγει τον δυτικό κόσμο με τις εμφανίσεις της. Το παρατσούκλι της «Κύκνος»! Δίνει μια κορυφαία παράσταση στο Πέρθ, που δεν ήταν άλλη από την «Λίμνη των Κύκνων» του Τσαϊκόφσκι, προκαλώντας τον αναμενόμενο πάταγο. Ο σεφ Herbert Sachse του ξενοδοχείου Esplanade, γοητευμένος της αφιερώνει μια ντελικάτη δημιουργία. Τότε στις ακτές της Δυτικής Αυστραλίας γεννήθηκε η extravaganza τούρτα, με το όνομα παβλόβα.
The Pavlova debate
Οι Αυστραλοί, ψάχνοντας να εμπλουτίσουν την ιστορία της νεοσύστατης χώρας τους, οικειοποιούνται του γεγονότος και η τούρτα παβλόβα έκτοτε, γίνεται το εθνικό τους γλυκό. Οι Νεοζηλανδοί ενίστανται. Υποστηρίζουν πως η συνταγή υπάρχει στα κιτάπια τους, από το 1919. Το επίκεντρο της διαμάχης η περιβόητη μαρεγκένια τούρτα. Η ιστορία παίρνει εθνικές διαστάσεις καθώς το ζήτημα για την πατρότητα αποτελεί μέχρι σήμερα, ένα εκμαυλιστικό debate. Μόνο που όταν οι άνθρωποι διαφωνούν για γλυκά δεν καταλήγουν ποτέ σε πόλεμο. Εσείς έχετε αντίρρηση, γνώμη και άποψη, επί του θέματος? Αν ναι πάρτε μέρος στο “pavlova debate”.
Η μαρέγκα
Η τούρτα πάβλοβα λοιπόν, βασίζεται στην παλιά συνταγή της μαρέγκας. Ένα δημιούργημα από ασπράδια αυγού χτυπημένα με ζάχαρη. Μείγμα γυαλιστερό και αφράτο που καθώς αναμιγνύεται «κάνει κορυφές» και όταν ψηθεί δίνει μια κριτσανιστή μπισκοτένια υφή και γεύση. Ιδιαίτερη αδυναμία της Μαρίας Αντουανέτας που εκτός απο το παντεσπάνι λάτρευε και τις μαρέγκες. Λένε μάλιστα, πως τις έφτιαχνε με τα χεράκια της.
Ωστόσο, η καταγωγή της μαρέγκας φαίνεται θολή. Μπορεί να είναι ένα από τα πειράματα ενός κομψού Ελβετού patissieur ονόματι Gasparini, που ζούσε στην πόλη Meiringen – εξ ου και το όνομα. Ή μπορεί να προέρχεται από το Πολωνέζικο γλυκό marzynka που παρασκευάστηκε από τον σεφ του βασιλιά της Πολωνίας Στανισλαβ Λεζύνσκι, που αργότερα έγινε ο Δούκας της Λωραίνης.
Sacher (Τούρτα Ζάχερ)
Ενα βιεννέζικο γλυκό με ιστορία 175 ετών και αριστοκρατική καταγωγή που κατέκτησε την καρδιά ενός πρίγκιπα. Η ιστορία έχει ως εξής: Το 1832 ένα δείπνο στο σπίτι του πρίγκιπα Μέτερνιχ λίγο έλειψε να καταλήξει σε καταστροφή επειδή ο σεφ του αρρώστησε χωρίς να έχει ετοιμάσει το γλυκό. Ο δεκαεξάχρονος βοηθός του, Franz Sacher, ανέλαβε τα ηνία στην κουζίνα, δημιουργώντας ένα σοκολατένιο κέικ με δύο επίπεδα τα οποία χωρίζονταν από μια στρώση μαρμελάδα βερίκοκο, με επικάλυψη σοκολάτας. Οι καλεσμένοι έμειναν ενθουσιασμένοι και η μετέπειτα πορεία του νεαρού ζαχαροπλάστη τον δικαίωσε. Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εδώ. Την πατρότητα του αυθεντικού Sachertorte διεκδικούσαν μέχρι πρόσφατα το ξενοδοχείο Sacher και το αρτοποιείο Demel. Αιτία της διαμάχης, το γεγονός ότι ο γιος του Franz, Eduard, έκανε την πρακτική του στο συγκεκριμένο αρτοποιείο παρουσιάζοντας την «αυθεντική» sachertorte. Νομικά το θέμα έληξε με το ξενοδοχείο Sacher να έχει το προνόμιο της αποκλειστικής χρήσης του λογότυπου του «αυθεντικού sachertorte». Για την επικάλυψη χρησιμοποιούνται τρία είδη σοκολάτας τα οποία παράγονται αποκλειστικά γι' αυτό το λόγο. Σερβίρεται με άγλυκη σαντιγί συνοδεία ενός wiener melange (καφές με γάλα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου