επιπτωσεις της ζαχαρης

Συνέπειες υπερκατανάλωσης

Η συχνή έκθεση των δοντιών στη ζάχαρη σε μεγάλες ποσότητες, και για μεγάλη διάρκεια, αυξάνει τον κίνδυνο για εμφάνιση τερηδόνας στα παιδιά. Κύριες πηγές ζάχαρης είναι τα αναψυκτικά, τα γλυκά, οι καραμέλες και οι χυμοί.

Τρόφιμα πλούσια σε πρόσθετη ζάχαρη έχουν πολλές θερμίδες και είναι φτωχά σε άλλα θρεπτικά συστατικά, όπως πρωτεΐνες, βιταμίνες, μέταλλα και φυτικές ίνες. Περιέχουν, δηλαδή, «κενές θερμίδες» και αντικαθιστούν άλλα πιο θρεπτικά τρόφιμα στο καθημερινό διαιτολόγιο.

Κάποιες μελέτες υποστηρίζουν ότι η υπερκατανάλωση ζάχαρης, σε περίπτωση αδηφαγικής συμπεριφοράς, μπορεί να επηρεάσει κάποια νευρικά μονοπάτια, όπως αυτό της ντοπαμίνης, που ενισχύουν τη συγκεκριμένη συμπεριφορά, και ως εκ τούτου οδηγεί σε επιθυμία για ακόμα μεγαλύτερη κατανάλωση ζάχαρης. Επίσης, η γλυκιά γεύση προκαλεί ευχαρίστηση, με αποτέλεσμα να επιδιώκουμε την ακόμα μεγαλύτερη κατανάλωσή της.

Η υπερκατανάλωση ζάχαρης μπορεί να μας οδηγήσει σε υπέρβαρο και παχυσαρκία, μόνο στην περίπτωση που οι θερμίδες που προσλαμβάνουμε είναι περισσότερες από αυτές που «καίμε». Τα τρόφιμα και τα ροφήματα που περιέχουν ζάχαρη είναι, συνήθως, πλούσια σε θερμίδες και λιπαρά, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να υπερβούμε τη συνιστώμενη πρόσληψη. Ιδιαίτερα, τα άτομα που καταναλώνουν πολλά ροφήματα που περιέχουν ζάχαρη οδηγούνται σε υπερκατανάλωση θερμίδων, διότι δεν μπορούν να ελέγξουν τι τρώνε συνολικά. Η κατανάλωση τέτοιων ροφημάτων συμβάλλει στην παιδική παχυσαρκία.

Πολύς κόσμος πιστεύει πως η υπερκατανάλωση ζάχαρης μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση διαβήτη. Αυτό είναι λάθος! Ο διαβήτης είναι αποτέλεσμα συνδυασμού γενετικών και περιβαλλοντικών αιτιών. Παρ' όλα αυτά, το υπερβάλλον βάρος είναι παράγοντας κινδύνου για διαβήτη τύπου 2. Καλό είναι άτομα που έχουν διαβήτη να αποφεύγουν την κατανάλωση ζάχαρης, διότι η γρήγορη απορρόφησή της από το πεπτικό οδηγεί σε απότομη αύξηση του σάκχαρου στο αίμα, το οποίο δεν μπορούν να ρυθμίσουν άτομα με διαβήτη.

Μελέτες έχουν δείξει ότι άτομα που δεν έχουν διαβήτη, με διατροφικές συνήθειες πλούσιες σε γλυκά, έχουν αυξημένη τιμή στον δείκτη μάζας σώματος και περιφέρειας-μέσης. Και άτομα που καταναλώνουν πολλά αναψυκτικά που περιέχουν ζάχαρη έχουν αυξημένες τιμές ινσουλίνης όταν δεν έχουν φάει απολύτως τίποτα.

Θετικές και αρνητικές επιπτώσεις της σοκολάτας

θετικές επιπτώσεις

Όπως έχει αποδειχθεί επιστημονικά, η σοκολάτα βοηθάει στην έκκριση των 
χημικών ουσιών του εγκεφάλου, που μας κρατούν ήρεμους, μειώνουν το άγχος και 
τις καταθλιπτικές τάσεις. Επιπλέον, έχει σχετισθεί με τη μείωση της πίεσης του 
αίματος, με ευεργετικές ιδιότητες για την καρδιά, με δράση ενάντια στον επίμονο 
βήχα και με τη γέννηση πιο χαρούμενων μωρών, εφόσον καταναλώνεται κατά τη 
διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επιπλέον, περιέχει ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο, 
σίδηρο, χαλκό, καφεΐνη και βιταμίνη Ε.
Οι περισσότερες από αυτές τις ιδιότητές της οφείλονται στο κακάο, που 
περιέχει η σοκολάτα, το οποίο είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά – γνωστά 
για τις ευεργετικές τους επιδράσεις στον οργανισμό. Η σκούρα σοκολάτα 
(υγείας) περιέχει λιγότερο γάλα και περισσότερο κακάο, απ' ότι η γάλακτος 
ή η λευκή, γι' αυτό και αποτελεί την καλύτερη επιλογή.
Οι αντιοξειδωτικές της ικανότητες επιδρούν ευεργετικά στην καρδιά και την 
αρτηριακή πίεση και ευνοούν την αύξηση της καλής χοληστερόλης. Το κακάο περιέχει 
επίσης μαγνήσιο, που προλαμβάνει την υπέρταση και τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Η 
σοκολάτα είναι πλούσια σε υδατάνθρακες, φυτικές πρωτεΐνες και λιπαρά, που 
χαρίζουν ενέργεια και αποτελούν απαραίτητα συστατικά για τη σωστή ανάπτυξη του 
οργανισμού και το μεταβολισμό των κυττάρων. Φυσικά το μεγαλύτερο όφελος της 
σοκολάτας το λαμβάνουμε τρώγοντας μαύρη σοκολάτα με τουλάχιστον 70% 
κακάο, που δεν περιέχει μεγάλες ποσότητες ζάχαρης ή κορεσμένα λίπη.
Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες η σοκολάτα βελτιώνει τη διάθεση και δρα 
αντικαταθλιπτικά, γιατί περιέχει μικρές ποσότητες φαινυλαιθυλαμίνης (ουσία που 
επιδρά θετικά στο νευρικό σύστημα), οι οποίες αποβάλλουν το στρες και διεγείρουν τις λειτουργίες του εγκεφάλου. Όταν τρώμε σοκολάτα απελευθερώνονται από τον 
εγκέφαλο οι ουσίες ενδορφίνη και σεροτονίνη, που έχουν αναλγητικές ιδιότητες και 
βελτιώνουν τη διάθεση.
Η πνευματική διέγερση που προκαλεί η σοκολάτα σχετίζεται με την περιεκτικότητά 
της σε μαγνήσιο και θεοβρωμίνη, η δράση των οποίων είναι όμοια με αυτήν των 
οπιούχων και της καφεΐνης.
Φιλανδοί επιστήμονες υποστηρίζουν, ότι η κατανάλωση σοκολάτας κατά τη διάρκεια 
της εγκυμοσύνης μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία ευτυχισμένων και ζωηρών 
μωρών.
Στο ετήσιο συνέδριο της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρίας το 2009 παρουσιάστηκαν 
συμπεράσματα βρετανών επιστημόνων, τα οποία ανέφεραν τη θετική επιρροή που 
έχει η κατανάλωση σοκολάτας στους μαθητές. Συγκεκριμένα, βοηθά στην επίλυση 
μαθηματικών προβλημάτων, αλλά και στη μείωση της κούρασης σε δραστηριότητες 
που απαιτούν συγκροτημένη σκέψη.
Η μαύρη σοκολάτα πιθανόν να χαμηλώνει την υψηλή πίεση σε υπερτασικούς 
ασθενείς
• Η θεοβρωμίνη της σοκολάτας παρουσιάζεται να έχει ισχυρή αντιβηχική 
δράση (Imperial College του Λονδίνου).
• Η σοκολάτα δεν προκαλεί εθισμό.
• Η σοκολάτα συμβάλλει στη μακροβιότητα.

Αρνητικές επιπτώσεις 

Η σοκολάτα για πολλά χρόνια θεωρήθηκε ένοχη για οδοντικά προβλήματα, ακμή στο 
πρόσωπο, κεφαλαλγίες, αύξηση της χοληστερόλης και πρόκληση παχυσαρκίας. Οι 
επιστημονικές έρευνες βέβαια δε σταμάτησαν ποτέ, μιας και τα συμπεράσματα μέχρι 
και σήμερα είναι πολλές φορές αντικρουόμενα.
Όσον αφορά τα οδοντικά προβλήματα, όπως η τερηδόνα, φαίνεται ότι κύρια αιτία 
είναι συνολικά η διατροφή και η ευπαθής οδοντοστοιχία και όχι αποκλειστικά η 
σοκολάτα. Εξάλλου, η σοκολάτα λόγω των λιπαρών της λιώνει πιο εύκολα στο στόμα 
και μένει στα δόντια για μικρότερο διάστημα σε σχέση με άλλα γλυκά. Παράλληλα, η 
σοκολάτα γάλακτος αποτρέπει τη μετατροπή των σακχάρων σε οξέα, ενώ το 
ασβέστιο και το φώσφορο που περιέχει ενισχύει την αδαμαντίνη των δοντιών.
Και για την εμφάνιση ακμής στο πρόσωπο οι περισσότερες έρευνες δεν ενοχοποιούν 
κάποιο συστατικό της σοκολάτας.
Οι κατηγορίες για την αρνητική σχέση της σοκολάτας με τη χοληστερόλη μοιάζουν να 
μην αποδεικνύονται στην πράξη. Όντως, κάποιες από τις θρεπτικές ουσίες της 
σοκολάτας είναι λιπαρά, όμως ο συνδυασμός των λιπαρών ουσιών δεν επηρεάζει 
αρνητικά τα λιπίδια του αίματος.
Να πούμε επίσης, ότι η σοκολάτα περιέχει μια ουσία που ονομάζεται τυραμίνη, η 
οποία προκαλεί σύσπαση στα περιφερικά αγγεία του οργανισμού, γι’ αυτό και θεωρείται υπαίτια για κεφαλαλγίες. Ωστόσο, και εδώ τα συμπεράσματα είναι 
αντικρουόμενα.
Σε μια έρευνα που διεξήχθη από το Εθνικό Ινστιτούτο Διατροφικής Έρευνας της 
Ιταλίας σχετικά με την ποσότητα των ευεργετικών αντι-οξειδωτικών που 
απορροφούνται στον οργανισμό μετά την κατανάλωση μαύρης σοκολάτας και 
σοκολάτας γάλακτος παρατηρήθηκε, ότι η κατανάλωση σοκολάτας χωρίς γάλα 
αύξανε κατά 20% το επίπεδο των αντι-οξειδωτικών ουσιών στο αίμα. Το συμπέρασμα 
λοιπόν ήταν, ότι το γάλα, όταν περιέχεται στη σοκολάτα ή καταναλώνεται 
ταυτόχρονα με αυτή, εμποδίζει σε μεγάλο βαθμό την απορρόφηση των αντι-
οξειδωτικών ουσιών (π.χ. οι κατεχίνες) που υπάρχουν στη σοκολάτα, άρα αποτρέπει 
τις ευεργετικές επιδράσεις που έχει η κατανάλωσή της σε μικρές ποσότητες.
Τέλος να πούμε, ότι είναι αλήθεια πως η σοκολάτα εκτός από ωφέλιμες για τον 
οργανισμό ουσίες έχει υψηλή θερμιδική πυκνότητα. Όμως θα είναι άδικο να 
θεωρήσουμε, ότι το να τρώει κανείς σοκολάτα προκαλεί παχυσαρκία. Η αυξημένη 
κατανάλωση σοκολάτας (κυρίως σοκολάτας γάλακτος) σε μεγάλες ποσότητες μπορεί 
να συμβάλλει σε πρόκληση παχυσαρκίας, γι’ αυτό θα σας συμβουλεύαμε να 
προτιμάτε τη σοκολάτα υγείας και να καταναλώνονται μικρές ποσότητες.

Τα γλυκά κάνουν καλό στα παιδιά;

Οι ερευνητές λένε τώρα ότι, η κατανάλωση γλυκών μπορεί να βοηθήσει ένα παιδί, ώστε να μη συσσωρεύει περισσότερο λίπος από ό,τι πρέπει στο σώμα του! Σύμφωνα με τη μελέτη που έκαναν, τα παιδιά που τρώνε τακτικά σοκολάτες και άλλες γλυκές λιχουδιές, έχουν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες (22%) να γίνουν υπέρβαρα ή παχύσαρκα από ό,τι εκείνα, που στερούνται τέτοια προϊόντα! Επιπλέον, φαίνεται να έχουν περισσότερες πιθανότητες (26%) να είναι λεπτότερα κατά την περίοδο της εφηβείας!

Εξηγώντας τα αποτελέσματα των ερευνών, οι επιστήμονες είπαν ότι τα παιδιά που τρέφονταν εκτός των άλλων και με γλυκά από μικρή ακόμα ηλικία, είχαν μάθει από πολύ νωρίς την ζωτικής σημασίας αξία της «διατροφικής πειθαρχίας», οπότε δεν κατανάλωναν μεγαλύτερες από το επιτρεπτό όριο ποσότητες γλυκών, κάτι που δε συνέβαινε και με τα παιδιά, που είχαν στερηθεί τα γλυκά στα παιδικά τους χρόνια.

Ωστόσο, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αντικατασταθούν τα τρόφιμα, που είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, από μια πιο «γλυκιά» διατροφή. Όλα χρειάζονται μέσα σε ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο, αλλά πάντα με μέτρο και στις ποσότητες, που αρμόζουν σε κάθε τρόφιμο. 

ΑΡΧΑΙΑ ΓΛΥΚΑ - ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΑΡΧΑΙΑ ΓΛΥΚΑ

ΣΤΑΙΤΙΤΑΣ, αρχαίες τηγανίτες με μέλι, τυρί και σουσάμι

Απλές τηγανίτες με αλεύρι και νερό, πασπαλισμένο με τυρί και μέλι.

Από τα πρώτα γλυκά των ανθρώπων, λόγω της απλότητάς του, φτιαχνόταν και από 

τους αρχαίους Έλληνες.

Παρασκεύασμα με ζύμη από σταρένιο αλεύρι και μέλι. Το αναφέρει ο Επίχαρμος στο 

"Γάμο της Ήβας": το κουρκούτι χύνεται στο τηγάνι και μετά προσθέτουμε μέλι, 

σουσάμι και τυρί, όπως λέει ο Ιατροκλής.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ.

 Γλυκίσματα: ποικιλία ξηρών καρπών (δαμάσκηνα, ξερά σύκα, καρύδια,
αμύγδαλα, χουρμάδες, φιστίκια με μέλι αττικό-με ή χωρίς γιαούρτι).
- ξερά σύκα με καρύδια και μέλι.
-κομματάκια μήλου και ρόδια με γιαούρτι και μέλι.
 Βασικό συμπλήρωμα της διατροφής ήταν τα φρούτα (μήλα, αχλάδια, σύκα
ξερά και φρέσκα, κεράσια, σταφύλια, πεπόνια κ.ά.), καθώς και οι ξηροί καρποί
(καρύδια, αμύγδαλα, φουντούκια).
 Τέλος, ως επιδόρπια (επίδειπνα ) είχαν διάφορα γλυκίσματα. Κύριο γλυκαντικό
μέσο ήταν το μέλι. Γνωστά γλυκίσματα της εποχής είναι ο σησαμούς
(παστέλι), η μουστόπιτα (μουσταλευριά), το κυδωνάτον (κυδωνόπαστο),
διάφορα γλυκά κουταλιού, καθώς και είδος τηγανίτας (το λάγανον ή
λαλλάγγι).
 Ένα γλύκισμα (κοπτοπλακούς) με φύλλα ζύμης, αμύγδαλα, καρύδια και μέλι
μοιάζει να είναι ο πρόγονος του μπακλαβά.
Άλλα εδέσματα των αρχαίων Ελλήνων ήταν γλυκά όπως η «σησαμίς» (είτε με τη
μορφή που έχει το σημερινό παστέλι, είτε σε σφαιροειδή μορφή), οι «πλακούντες», η
«άμμιλος» (τούρτα), η «μελιττούτα» (είδος γαλατόπιτας) καθώς και τα
«αρτοκρέατα» (κρεατόπιτες), οι «τηγανίτες» ή τα «τήγανα» (τηγανίτες ή
λουκουμάδες)

Κωστατζες με κερασια.........!

Κωστάντζες µε κεράσια

• Εκτέλεση

Διαλύουµε το ζελέ στο βραστό νερό κι ανακατεύουµε καλά να λιώσει. Προσθέτουµε το κρύο νερό κι ανακατεύουµε καλά. Παγώνουµε το ζελέ στο ψυγείο µέχρι ν’ αρχίσει να πήζει και να κάνει σώµα.

Αφού αρχίσει να σταθεροποιείται, αδειάζουµε το µισοπηγµένο ζελέ στον κάδο του µίξερ. Προσθέτουµε το γιαούρτι και µε το σύρµα τα χτυπάµε να οµογενοποιηθούν και να αφρατέψουν.

Τέλος, προσθέτουµε τα φρούτα κι ανακατεύουµε µε κουτάλα. Ισοµοιράζουµε το µείγµα σε 6 ποτήρια. Το παγώνουµε να σφίξει καλά για 3 ώρες.

Επιπλέον χρόνος παγώµατος

μερίδες 6

Χρόνος Προετοιμασίας 15 λεπτά

Υλικά

• 1 συσκευασία (100 γραμμ.) φρουί ζελέ με γεύση κεράσι
• 250 ml βραστό νερό
• 250 ml κρύο νερό
• 1 κεσέ (200 γραμμ.) γιαούρτι στραγγιστό με 2% λιπαρά
• 1 κούπα ψιλοκομμένα κεράσια

Το έτρωγαν και στην αρχαιότητα;

Τα παγωτά ήταν το ίδιο δημοφιλή όπως σήμερα και στην αρχαιότητα. Τον 5ο π.Χ αιώνα οι Έλληνες πουλούσαν στην αγορά της Αθήνας παγωτά σε σχήμα κώνου, φτιαγμένα από χιόνι, μέλι και φρούτα. Οι Πέρσες επίσης είχαν ανακαλύψει τον τρόπο να διατηρούν τον πάγο και να γεύονται τα δικά τους παγωμένα επιδόρπια το καλοκαίρι. Αλλά και ο Νέρωνας είχε τη συνταγή του: έβαζε να του φέρνουν χιόνι από  τα βουνά, το οποίο αναμίγνυε με φρούτα.

Πρωτότυπες (και ενίοτε αηδιαστικές) παγωμένες γεύσεις

Στην εποχή μας οι γεύσεις των παγωτών απέχουν κατά πολύ από τις παραδοσιακές. Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, για να κάνουν εντύπωση, κάποιοι παρασκευαστές ανά τον κόσμο τις έστρεψαν προς την πιο αηδιαστική εκδοχή τους. Για παράδειγμα οι Ιάπωνες, καίτοι διαπρέπουν τεχνολογικά, με τις γεύσεις των παγωτών αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα. Γιατί ποιος θα φάει ένα παγωτό φτιαγμένο από ψάρι, χταπόδι, καλαμάρι, βοδινή γλώσσα και θα πει «Γεια στα χέρια σας»;  Ή από γλυκοπατάτα ή τηγανητή μελιτζάνα, καβούρι, καλαμπόκι, ρύζι, γαρίδα, χέλι, φτερούγα κοτόπουλου, κάκτο, καρχαρία, φάλαινα, στρείδι, φύκι, μετάξι,  μαύρη μπίρα, τουλίπα, άνθη κερασιάς, οχιά, παγωμένο σκόρδο…;

Οι 6 πιο παράξενες γεύσεις παγωτού στην Αμερική, σύμφωνα με το Reader’s Digest:

• Guinness με κρέμα γάλακτος και μπίρα Guinness.
• Bacon με παγωτό βανίλια και μπουκίτσες μπέικον.
• Lobster με παγωτό βουτύρου και κομμάτια αστακού.
• Akutak  (Αλάσκα) με ζωϊκό  λίπος σε μορφή κρέμας, βατόμουρα, ζάχαρη και βραστό ψάρι.
• Μεξικάνικη σοκολάτα με παγωτό σοκολάτα, Κalhua, κανέλα, ξηρούς καρπούς και στιγμιαίο καφέ.
• Breakfast bash με παγωτό καρύδι, σιρόπι σφένδαμου, κομμάτια από τηγανίτα, γαλλικό τοστ και ζάχαρη άχνη.

cupcakes......

Τι χρειαζόμαστε:

Για τα cupcakes:

• 4 φέτες κέικ
• 1 λίτρο παγωτό στρατσιατέλλα
• 1 λίτρο παγωτό βανίλια
• κουβερτούρα

Για την επικάλυψη:

• 3 ασπράδια
• 2 ¼ φλ. ζάχαρη
• 1 ½ κ.σ. μέλι
• ½ φλιτζ. κρύο νερό
• 1 πρέζα αλάτι
• 1 ½ κ.γλ. εκχύλισμα βανίλια
• τρούφα σοκολάτας ή πολύχρωμη

Για την επικάλυψη:

1. Βάζουμε όλα τα υλικά μας, ασπράδια, ζάχαρη, νερό, αλάτι και μέλι σε μπολ σε μπεν μαρί, σε δυνατή φωτιά.
2. Χτυπάμε συνεχώς σε δυνατή ταχύτητα για 6' - 7’ μέχρι να πήξει και να διπλασιαστεί το μίγμα.
3. Αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε βανίλια και συνεχίζουμε το χτύπημα για 1’. Το βάζουμε σε κορνέ και γαρνίρουμε.

Για τις θήκες:

1. Λιώνουμε την κουβερτούρα και φτιάχνουμε θήκες σοκολάτας σε φορμάκια μιας χρήσεως.
2. Ρίχνουμε τη σοκολάτα στον πάτο σε κάθε φορμάκι και το περιστρέφουμε-γυρίζουμε να πάει και στα πλαϊνά η σοκολάτα (σε ατομικά φορμάκια μιας χρήσεις ή φορμάκια σιλικόνης) ,ώστε να σχηματιστεί η θήκη για το κέικ και το παγωτό.
3. Τις παγώνουμε καλά στην κατάψυξη όπως είναι με τα φορμάκια, ξεφορμάρουμε προσεχτικά.

Συναρμολόγιση:

1. Γεμίζουμε με λίγο κέικ και πολύ παγωτό κάθε θήκη. Γαρνίρουμε με την επικάλυψη και διατηρούμε στην κατάψυξη.
2. Πασπαλίζουμε με την τρούφα λίγο πριν σερβίρουμε.

Θετικα και αρνητικα της καταναλωσης ζαχαρης

Η προτίμηση κατανάλωσης της ζάχαρης, συναντάται σε ιδιαίτερες καταστάσεις ή στην καθημερινή διατροφική αγωγή του ατόμου. Οι ιδιαίτερες καταστάσεις, όπου προτιμάται η ζάχαρη είναι σε ενδεχόμενη φάση υπογλυκαιμίας, έντονης κούρασης ή σε κρίση έντονου άγχους.

Η κατανάλωση ζάχαρης σαφώς και θα πρέπει να περιλαμβάνεται σε ένα διαιτολόγιο. Όμως, ο διαιτώμενος θα πρέπει να προσαρμοστεί στη κατανάλωσης των επιτρεπτών ποσών και όχι ως προς τις επιθυμίες του.

Στις ιδιαίτερες καταστάσεις κατανάλωσης ζάχαρης, αναφέρθηκε το σύμπτωμα της υπογλυκαιμίας, αυτό εξηγεί τον σημαντικό ρόλο της ζάχαρης, ο οποίος είναι η άμεση απόδοση ενέργειας στον ανθρώπινο οργανισμό και κατ' επέκτασιν την προστασία της εγκεφαλικής και μυϊκής λειτουργίας του.

Η ζάχαρη βρίσκεται παντού, το σημαντικό βήμα είναι να γίνει κατανοητό σε ποια τρόφιμα αποδίδεται η ζάχαρη στην απλή της μορφή, όπου θα αποδώσει την απαιτούμενη ενέργεια χωρίς την επιβάρυνση του οργανισμού. Πιο συγκεκριμένα, τα φρούτα περιέχουν ένα σημαντικό ποσό ζάχαρης, όπως επίσης και η σοκολάτα, οπότε κρίνεται συνετό να καταναλωθούν τα φρούτα αντί της σοκολάτας. Το αποτέλεσμα ως προς τη θετική πλευρά, πέραν του άμεσου ταχύτατου ρυθμού απόδοσης ενέργειας, θα είναι και το ότι ο οργανισμός μέσω της ζάχαρης των φρούτων θα αξιοποιήσει το μεγαλύτερο ποσό της ενέργειας και θα αποφύγει την άμεση αποθήκευση του σε μορφή λίπους.

Όμως, ακόμη και στα φρούτα το ποσό της ζάχαρης, εάν υπερβεί τις συνιστώμενες διατροφικές συστάσεις, θα μεταβολισθεί στο συκώτι σε μορφή λίπους. Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ της κατανάλωσης φρούτου και γλυκού, είναι το ότι θα πρέπει να καταναλωθούν αρκετά φρούτα ώστε να αποδώσουν το ίδιο ποσό λίπους το οποίο θα αποδοθεί από ένα και μόνο γλυκό (τύπου πάστας).

Ο παιδικός οργανισμός χρειάζεται την συνεχή τροφοδότηση θρεπτικών συστατικών ώστε να αναπτυχθεί χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Οι γονείς θα πρέπει να προσέξουν την υπερβολική κατανάλωση από το παιδί τους, διότι θα επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα όπως: αύξηση σωματικού βάρους, καταπόνηση των οστών, αποθήκευση λίπους στο μυϊκό ιστό-εμφάνιση τερηδόνας, ανάπτυξη προδιάθεσης σακχαρώδους διαβήτη και δυσλιπιδαιμίας.

Πριν γίνει αναφορά σε ορισμένα ιδανικά διατροφικά πρότυπα, τα οποία θα αποδώσουν τα μέγιστα οφέλη της ζάχαρης στην απλή της μορφή, κρίνεται συνετό να αναφερθεί σε ποιες φάσεις της ημέρας, το παιδί έχει περισσότερη ανάγκη κατανάλωσης ζάχαρης.

Ένα παιδί χρειάζεται να καταναλώσει τρόφιμα τα οποία θα αποδώσουν άμεσα ενέργεια κατά το πρωινό ξύπνημα, όπου το ποσό της γλυκόζης είναι μειωμένο, το θετικό αποτέλεσμα είναι ότι θα παραχθεί ένα ικανοποιητικό ποσό ενέργειας ώστε να ξεκινήσει την ημέρα του με διάθεση.

Επίσης, εάν το παιδί σας αθλείται ή στο μάθημα της γυμναστικής, θα πρέπει μισή ώρα πριν και μισή ώρα μετά να τραφεί με τέτοιου είδους τρόφιμα, ώστε να αθληθεί με πλήρη απόδοση χωρίς το αίσθημα κόπωσης και να προφυλάξει τον μυϊκό ιστό, αντιστοίχως.
 

Επίσης, μια ιδιαίτερη κατάσταση είναι η φάση έντονου άγχους, όταν για παράδειγμα το παιδί σας προετοιμάζεται για κάποιο τεστ ή απλά δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί στο διάβασμα, ας κάνει ένα διάλειμμα ώστε να καταναλώσει τροφές οι οποίες θα του προσφέρουν ενέργεια μέσω απλών σακχάρων.

Τρόφιμα τα οποία, θα αποδώσουν την ζάχαρη στην απλή της μορφή, είναι τα δημητριακά, τα φρούτα, ο χυμός λαχανικών, οι μπάρες δημητριακών, το μέλι, το γάλα, το ρυζόγαλο, σπιτικό milkshake.

Ορισμένα διατροφικά πρότυπα, βασισμένα στις προαναφερθείσες καταστάσεις, είναι τα εξής:

- Πρωινό: Κατανάλωση δημητριακών με γάλα και μια κουταλιά του γλυκού μέλι και 2 φρούτα.

-Πρώτο διάλειμμα στο σχολείο: 1 μπάρα δημητριακών.

-Πριν τη γυμναστική: 1 φρούτο.

-Μετά τη γυμναστική: 1 τοστ.

-Διάλειμμα διαβάσματος: 1 χυμός λαχανικών με 1 τοστ ή 1 σπιτικό milkshake.

-Προ ύπνου: 1 ποτήρι γάλα με 1 λεπτή φέτα ψωμί.

Λαδοραβανί

Υλικα
Ένα κιλό λάδι
Ένα κιλό και λίγο νερό
Ένα πακέτο και λίγο σιμιγδάλι χοντρό
Αλεύρι (όσο πάρει)
Ένα κιλό ζάχαρη

Εκτέλεση
Καβουρδίζουμε το σιμιγδάλι με λίγο λάδι στην κατσαρόλα μέχρι να γίνουν κόκκινα. Προσθέτουμε το νερό και το υπόλοιπο λάδι και τη ζάχαρη. Ανακατεύουμε. Προσθέτουμε το αλεύρι σιγά-σιγά και ανακατεύουμε καλά μέχρι να σφύξει το μείγμα.
Λαδώνουμε το ταψί, ρίχνουμε το μείγμα μέσα, το πιέζουμε ώστε να προσαρμωστεί και το χαράζουμε σε κομμάτια. Σε κάθε κομμάτι βάζουμε ένα αμύγδαλο και πασπαλίζουμε με σουσάμι. Το βάζουμε στην κουζίνα για μια ώρα στους 180 βαθμούς.

* Αν θέλουμε μπορούμε να προσθέσουμε στο μείγμα κομματάκια απο γλυκό του κουταλιού, συνήθως νεράτζι.

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΑ ΓΛΥΚΑ
Τα γλυκα, μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις στην ανθρώπινη ιστορια, έχουν θέση σε όλες τις σημαντικες γιορτες, αποτελώντας πλεον παράδοση, που διαφερει απο τόπο σε τόπο. Τα Χριστουγεννα,Το Πάσχα αλλα και σε αλλες γιορτες ολα τα σπίτια, τα χαζαροπλαστια και οι φούρνοι είναι γεμάτοι λαχταριστές λιχουδιές που βάζουν σε πηρασμό μικρούς και μεγάλους.

Τα πιο συνηθισμένα Χριστουγεννιατικα γλυκα στη χώρα μας ειναι οι κουραμπιεδες και τα μελομακαρονα. Επιπλέον το εορταστικό τραπέζι στολίζεται με δίπλες, κουλουρακια βουτυρου, μπακλαβα, γκανταιφι, ισλι, εργολαβους, γαλακτομπούρεκο και φυσικα τη χριστουγεννιατικη παραδοσιακη βασιλοπιτα βασιλοπιτα.

 Στην Αγγλία τα χριστουγεννιάτικα εδέσματα είναι η παραδοσιακή Πουτίνγκα για καλή τύχη, τα Ταρτάκια γεμιστά με ξερά φρούτα,καθώς και τα Gingerbread Men Cookies, δηλαδή μπισκότα με τζίντζερ έχουν την τιμητική τους.
 Οι Γάλλοι έχουν τα αγαπημένα τους εορταστικά επιδόρπια που είναι
η τούρτα Mont Blanc, με κάστανα και σαντιγύ, και ένα κέικ-κορμός ονομαζόμενο Buche de Noel, που έχει σχήμα κούτσουρου.
 Στην Γερμανία το γλυκό κέικ Stollen,
γεμιστό με φρούτα (ξερά κατά προτίμηση) και μπαχαρικά,που μοιάζει με φρατζόλα.

Τα μαλακά μπισκότα Lebkuchen με τζίντζερ, αμύγδαλα και σταφίδες

παίρνουν και αυτά θέση στο εορταστικό τραπέζι, 

μαζί με το παγκοσμίου φήμης Gingerbread House.

Οι Ιταλοί έχουν πολλά γλυκίσματα τις μέρες αυτές,

το γνωστό σε όλους Panetone ,ένα τσουρέκι ζυμωμένο με ρούμι και ξερά φρούτα,

το Pandro, αφράτο κέικ με άχνη ζάχαρη, και το Pinoccate, γλύκισμα από κουκουνάρια και ζάχαρη, άκρως παραδοσιακό.

Στην Ισπανία τα χριστουγεννιάτικα εδέσματα είναι παραδοσιακά.

Το Roscon de Reyes, που είναι ένα κέικ με ζαχαρομένα φρούτα, 

το Tonico de cielo, παραδοσιακό γλυκό της Ανδαλουσίας που μοιάζει με την μουσταλευριά, τα Turron, παραδοσιακά μαντολάτα με μέλι, ζάχαρη και αμύγδαλα,και, τέλος, Τρούφες με Μπράντυ.

Στην κρύα Αυστρία τα επιδόρπια και έδώ είναι πολλά, 

αρχίζουμε από Ψωμί με το Τζιντζερ, γλυκιες κρεπες με γεμιση κρεμας, σος καραμελας και βερικοκου

,και καταλήγουμε στο απόλυτο σοκολατένιο πειρασμο το Sacher Torte.

Οι Δανοί με την σειρά τους έχουν το Risalamande,

 που είναι μια πουτίγκα με ρύζι με σάλτσα κερασιών ή φράουλας!!

Στην Πορτογαλία έχουμε το Bolo Rei,

είναι ένα μαλακό στρογγυλό κέικ με σταφίδες , καρύδια , και ζαχαρωμένα φρούτα,

και τα Azevias, ένα γλύκισμα από γλυκοπατάτα πασπαλισμένο με ζάχαρη άχνη και κανέλα!!        Στην Ολλανδία τα Oliebollen, 

τα παραδοσιακά κέικ γεμιστά με σταφίδες

και πασπαλισμενα με άχνη ζάχαρη παίρνουν θέση στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι,

μαζί τους και τα μπισκότα Speculoos.

Κουραμπιέδες

Υλικά:
Για 30-32 κομμάτια
1 ποτήρι βούτυρο γάλακτος
2 ½ ποτήρια αλεύρι
1 φλιτζάνι του τσαγιού αμυγδαλόψιχα καβουρδισμένη και ψιλοκομμένη
800 γραμ. ζάχαρη άχνη
Λίγο ανθόνερο
1 κρόκο αυγού (προερετικα)
¼ του κουταλιού μπέικιν πάουντερ
Εκτέλεση:
βάζετε το βούτυρο στο μίξερ, αφού πρώτα το έχετε λιώσει μέσα ½ φλιτζάνι ζάχαρη, τον κρόκο του αυγού και το δουλεύετε για 10 λεπτά. Προσθέτετε το ανθόνερο, τα κομμένα αμύγδαλα, το αλεύρι και το μπέικιν πάουντερ. Πλάθετε τους κουραμπιέδες σε ότι σχήμα θέλετε, τους αραδιάζετε στο ταψί και τους ψήνετε για 20 περίπου λεπτά σε μέτρια θερμοκρασία. Μόλις ψηθούν τους πασπαλίζετε με ζάχαρη άχνη.

Μελομακάρονα

Υλικά:
½ φλιτζάνι του τσαγιού λάδι
½ φλιτζάνι του τσαγιού βούτυρο γάλακτος
2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
Ξύσμα πορτοκαλιού
1 κουταλάκι του γλυκού κοφτό κανέλα
Από ½ κουταλάκι του γλυκού μοσχοκάρυδο και γαρίφαλα
4 φλιτζάνια του τσαγιού αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
½ φλιτζάνι του τσαγιού γάλα
Για το σιρόπι:
1 φλιτζάνι του τσαγιού μέλι
1 ½ φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη
1 φλιτζάνι του τσαγιού νερό
Εκτέλεση:
Χτυπάτε στο μίξερ το λάδι, το βούτυρο, τη ζάχαρη, το ξύσμα του πορτοκαλιού και τα μπαχαρικά. Προσθέτετε 3 ½ φλιτζάνια του τσαγιού αλεύρι και ζυμώνετε το μίγμα. Το ραντίζετε με γάλα. Ζυμώνετε ελαφρά με το υπόλοιπο αλεύρι και πλάθετε τα μελομακάρονα. Τα ψήνετε σε μέτριο φούρνο για 30 λεπτά. Βράζετε επί 3 λεπτά το μέλι, τη ζάχαρη και το νερό. Αφαιρείτε τον αφρό από το σιρόπι και το ρίχνετε στα μελομακάρονα πριν κρυώσουν. Τα πασπαλίζετε με καρύδια και κανέλα.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ
Το έθιμο της βασιλόπιτας είναι πολύ παλαιό, προέρχεται από εκείνο το τελούμενο στην αρχαία εορτή των «Κρονίων» (των ρωμαϊκών «Σατουρναλίων») που παρέλαβαν οι Φράγκοι, από τους οποίους και προήλθε η συνήθεια της τοποθέτησης νομίσματος μέσα στη πίτα και της ανακήρυξης ως «Βασιλιά της βραδιάς» αυτού που το έβρισκε. Κατά άλλο έθιμο, αντί νομίσματος, έβαζαν φασόλι και αυτόν που το έβρισκε τον αποκαλούσαν "φασουλοβασιλιά".
 Πέρα όμως αυτού του φράγκικου εθίμου, που επικράτησε στην Ευρώπη, υπάρχει και μία θρησκευτική παράδοση που συνδέεται και με την προσωπικότητα του Μεγάλου Βασιλείου. Κατά την θρησκευτική λοιπόν παράδοση κάποτε στη Καισαρεία της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία που επίσκοπος ήταν ο Μέγας Βασίλειος ήλθε να τη καταλάβει ο Έπαρχος της Καππαδοκίας με πρόθεση να τη λεηλατήσει. Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης του να μαζέψουν ότι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως "λύτρα" στον επερχόμενο κατακτητή. Πράγματι συγκεντρώθηκαν πολλά τιμαλφή. Κατά την παράδοση όμως είτε επειδή μετάνιωσε ο έπαρχος, είτε (κατ΄ άλλους) εκ θαύματος ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του, ο Έπαρχος απάλλαξε την πόλη από επικείμενη καταστροφή. Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή στους δικαιούχους, μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να παρασκευαστούν μικροί άρτοι εντός των οποίων τοποθέτησε ανά ένα των νομισμάτων ή τιμαλφών και τα διένειμε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού. Το γεγονός αυτό απέληξε σε διπλή χαρά από της αποφυγής της καταστροφής της πόλης και συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή κατά τη μνήμη της ημέρας του θανάτου του (εορτή του Αγίου και του Μεγάλου Βασιλείου).


Τα Πασχαλινά γλυκά αν και είναι πολυ λιγότερα από τα Χριστουγεννιάτικα έχουν την ίδια θέση στις καρδίες όλων και είναι το ίδιο απολαυστικά.Στην Ελλάδα όπως και στις άλλες χώρες τα κυριότερα γλυκά που διακοσμούν το πασχαλινό τραπέζι είναι τα κουλουράκια, τα τσουρέκια καθως και τα σοκολατένια αυγα.
Στη Σαντορίνη οι νοικοκυρές φτίχνουν Μελιτίνια, γλυκό με χαρακτηριστική αλλα όχι έντονη γεύση.
Παραδοσιακό γλυκό της Πολωνίας είναι το Mazurek.

ΓΛΥΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

                          
                                                                 ΓΕΡΜΑΝΙΑ,ΙΤΑΛΙΑ , ΣΛΟΒΑΚΙΑ ,ΑΥΣΤΡΙΑ,ΡΩΣΣΙΑ , ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ

ΤΟ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΓΛΥΚΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΤΟ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΓΛΥΚΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Συστατικά 2 κουπες (500ml) κρεμα γαλακτος χαμηλη σε λιπαρα 600γρ. γιαουρτι με γευση βανιλιας ή ετοιμη κρεμα βανιλιας 400γρ. μαρμελαδα φραουλα (ή αλλη γευση της αρεσκειας σας) 2-3 κουτ. καβουρδισμενα αμυγδαλα

γλυκα ανα τον κοσμο

ΕΛΙΞΙΡΙΟ ΝΕΟΤΗΤΑΣ ΤΟ ΣΟΥΣΑΜΙ - έρευνες αποδεικνύουν την αξία που έχουν το ταχίνι, ο χαλβάς και το παστέλι

Οι ευεργετικές ιδιότητες όλων των προϊόντων που παράγονται με βάση το σουσάμι - ταχίνι, χαλβάς και παστέλι επιβεβαιώθηκαν και επιστημονικά. Δύο παράλληλες έρευνες, οι οποίες μόλις ολοκληρώθηκαν, απέδειξαν ότι το σουσάμι λόγω της βιταμίνης Ε και της δράσης των λιγνανών του (της σησαμινόλης και της σησαμίνης, δύο συστατικών του σησαμόσπορου με αντιοξειδωτικές ιδιότητες που δρουν κατά του γήρατος), διαθέτει σημαντικές αντιγηραντικές και αντιυπερτασικές ιδιότητες.

Ιδιότητες και ευεργετικές δράσεις των προϊόντων με βάση το σουσάμι:

o Καταπολεμούν την χοληστερίνη

o Ενισχύουν την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος

o Προλαμβάνουν τον καταρράκτη

o Βοηθούν στην αντιμετώπιση του διαβήτη

o Καταπολεμούν την υπέρταση

o Συντείνουν στην αντιμετώπιση της αρτηριοσκλήρυνσης

o Συμβάλλουν στη σωστή λειτουργία του ήπατος

              Γλυκό του κουταλιού κάστανο

Τι χρειαζόμαστε:

• 1 1/2 κιλό κάστανα
• 1 1/2 κιλό ζάχαρη
• λίγο αλάτι
• 4 ποτήρια του νερού νερό
• 1 κ.σ. χυμό λεμονιού ή καιλίγο παραπάνω

Πως το κάνουμε:

1. Καθαρίζετε τα κάστανα από την εξωτερική φλούδα και τα βράζετε - χωρίς να λιώσουν.
2. Αφαιρείτε και την εσωτερική φλούδα.
3. Σε κατσαρόλα ρίχνουμε τη ζάχαρη και το νερό και βράζουμε σε μέτριο σιρόπι.
4. Το κρυώνουμε, και βάζουμε τα κάστανα να ρουφήξουν το σιρόπι όλη νύχτα.
5. Την επόμενη τα βράζουμε για 5 λεπτά.
6. Τα κρυώνουμε πάλι και αφαιρούμε τα κάστανα από το σιρόπι ενώ προσθέτουμε στο σιρόπι το χυμό λεμονιού.
7. Το βράζουμε μέχρι να δέσει.
8. Ξαναρίχνουμε τα κάστανα και τα αφήνουμε 2-3 ώρες να τραβήξουν.

              Νεράντζι γλυκό κουταλιο

Τι χρειαζόμαστε:

• 1200 γρ. νεράντζια
• 3 ποτήρια του νερού ζάχαρη
• 2 ποτήρια νερό
• χυμό ενός λεμονιου

Πως το κάνουμε:

1. Πλένουμε και σκουπίζουμε καλά τα φρούτα μας.
2. Τα ξύνουμε με ψιλό τρίφτη, πολύ προσεκτικά να βγεί η πορτοκαλί φλούδα που πικρίζει.
3. Στη συνέχεια με κοφτερό μαχαιράκι κόβουμε τις κορυφές του φρούτου και χαράζουμε τη φλούδα κάθετα ως τη σάρκα (όπως καθαρίζουμε ένα πορτοκάλι).
4. Αφαιρούμε τα κομμάτια της φλούδας και πετούμε τη σάρκα. Η ποσότητα θα έχει περίπου 500γρμ. βάρος.
5. Τυλίγουμε τα κομμάτια σε ρολάκια και τα στερεώνουμε με οδοντογλυφίδα ή τα ράβουμε με κλωστή.
6. Τα βάζουμε για 24 ώρες στο ψυγείο σε λεκάνη με νερό που να τα σκεπάζει.
7. Αλλάζουμε 2 φορές το νερό.
8. Μετά 24 ώρες τα στραγγίζουμε και τα βάζουμε να βράσουν με καθαρό νερό για 10 λεπτά.
9. Ξαναστραγγίζουμε και βγάζουμε τις οδοντογλυφίδες.
10. Σε κατσαρόλα πλατιά ετοιμάζουμε το σιρόπι και στα 5 λεπτά τοποθετούμε τα ρολάκια μέσα.
11. Βράζουμε σε χαμηλή φωτιά έως να δέσει καλά το γλυκό.
12. Ξαφρίζουμε και αδειάζουμε το γλυκό μας σε αποστειρωμένα βάζα. Καλή επιτυχία!

Λίγα μυστικά ακόμα

Φέτος η νεραντζιά μου μας πρόσφερε 25 μυρωδάτα,τέλεια νεράντζια. Έφτιαξα πρώτη φορά γλυκό (και μαρμελάδα) και σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

                      Γλυκό του κουταλιού κολοκύθι

Υλικά

Για 6-8 άτομα

6 κουταλιές της σούπας ασβέστη
6 κουταλιές της σούπας ξινό
3 κιλά ζάχαρη
1 μεγάλη κολοκύθα λευκή για γλυκό
10 λίτρα νερό

 

 

Εκτέλεση

Πλένουμε και καθαρίζουμε την κολοκύθα από τα σπόρια και με ένα μαχαιράκι ή με ειδικό εργαλείο κόβουμε μικρές μπάλες που να ζυγίζουν όλες μαζί περίπου τρία κιλά.
Σε ένα μπολ ρίχνουμε τα 5 λίτρα νερό και διαλύουμε μέσα τον ασβέστη, κατόπιν ρίχνουμε μέσα τις κολοκύθες και τις αφήνουμε για 3 ώρες.

Όταν τις βγάλουμε, τις ξεπλένουμε πολύ καλά και τις βάζουμε μέσα σε διάλυμα που έχουμε κάνει με πέντε λίτρα νερό και πέντε κουταλιές της σούπας ξινό.
Τις αφήνουμε μισή ώρα. Βάζουμε στη φωτιά μια κατσαρόλα με τρία ποτήρια νερό και τη ζάχαρη.

Όταν η ζάχαρη λιώσει, προσθέτουμε τις μπάλες που έχουμε βγάλει από το ξινό και τις έχουμε τρυπήσει με μία ψιλή βελόνα.
Αφήνουμε το γλυκό να βράσει ένα τέταρτο, το βγάζουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε μέχρι την άλλη μέρα.

Τότε το ξαναβράζουμε και μόλις αρχίσει να δένει το σιρόπι προσθέτουμε μία κουταλιά της σούπας ξινό για να μη ζαχαρώσει.
Στο τέλος αρωματίζουμε το γλυκό με μερικά φύλλα αρμπαρόριζας ή βανίλια και το διατηρούμε σε αποστειρωμένα βάζα

ΒΑΦΛΑ............

ΚΡΕΠΑ....................

κρέπα είναι μία πολύ λεπτή τηγανίτα που συνήθως γίνεται από αλεύρι σίτου.  Η λέξη είναι Γαλλικής προέλευσης, που απορρέει από τη Λατινική crispa, που σημαίνει κατσαρά.

Στη Γαλλία. οι κρέπες σερβίροντας παραδοσιακά στο Candlemas που γιορτάζεται τη μέρα που προηγείται της σαρακοστής  δηλαδή μια μέρα πριν από την αρχή της νηστείας ( η αντίστοιχη τσικνοπέμπτη για τα ελληνικά έθιμα ).

Η κατανάλωση της κρέπας την παραμονή της σαρακοστής σημαίνει κατανάλωση τροφίμων πλούσια σε αυγά , γάλα, ζάχαρη πριν από τη περίοδο της νηστείας. Η παράδοση αναφέρει ότι υπήρχε η πεποίθηση πως αν κάποιος κρατώντας ένα τηγάνι με μία κρέπα πετώντας την στον αέρα και ξαναπιάνοντας την κρατώντας στο δεξί του χέρι ένα χρυσό κέρμα, τότε τον χρόνο που τρέχει θα γινόταν πλούσιος.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο οι κρέπες παραδοσιακά καταναλώνονται την Καθαρή Τρίτη ( Shrove Tuesday ) που επίσης είναι γνωστή ως Pancake Tuesday. Η μέρα αυτή συνδέεται και αυτή με τη παραμονή της σαρακοστής και πραγματοποιούνται παραδοσιακοί αγώνες τηγανίτας ( λίγο ποιο χοντρές από τις γνωστές κρέπες )

Ο ποιο διάσημος αγώνας είναι αυτός που γίνεται στο Olney του Buckinghamshire ο οποίος ξεκίνησε το 1445. Οι διαγωνιζόμενοι που κατά παράδοση είναι γυναίκες, μεταφέρουν ένα τηγάνι με κρέπα προσπαθώντας  να φτάσουν στη γραμμή του τερματισμού πετώντας τη κρέπα στον αέρα και ξαναπιάνοντας τη. Η παράδοση αναφέρει ότι κάποτε μία νοικοκυρά στο Olney απασχολημένη στη κουζίνα της φτάνοντας τηγανίτες ξεχάστηκε και ακούγοντας τις καμπάνες για την προσέλευση των πιστών στην εκκλησία άρχισε να τρέχει με το τηγάνι στα χέρια για να προλάβει.

Οι κρέπες συνήθως είναι δύο ειδών: οι γλυκές κρέπες (sucrées crêpes) που παρασκευάζονται με  αλεύρι σίτου και οι αλμυρές που ονομάζονται galettes (salées crêpes) οι οποίες παρασκευάζονται με ένα τύπο αλευριού που ονομάζεται φαγόπυρο και δεν περιέχει γλουτένη. Το όνομα "galette" προήλθε από τη λέξη "Galet", που στα γαλλικά σημαίνει βότσαλο, δεδομένου ότι οι πρώτες  gallettes ψήθηκαν σε ένα θερμαινόμενο στη φωτιά βότσαλο.

Ακόμα υπάρχουν οι  Mille crêpeς οι οποίες είναι Γαλλικά κέικ που αποτελούνται από πολλά στρώματα κρέπας. "Mille" σημαίνει «χίλια», υπονοώντας τα πολλά στρώματα κρέπας. Τέλος ένα πρότυπο κρέπας είναι η κρέπα κρέπα Suzette, μια κρέπα που παρασκευάζεται με  τριμμένη φλούδα πορτοκαλιού και λικέρ η οποία συνήθως φλαμπάρεται κατά την παρουσίαση.

Για την προέλευση του πιάτου έχουν δημοσιευτεί διάφορες εκδοχές.

Αυτές αναφέρουν ένα ατύχημα στη κουζίνα που είχε σαν αποτέλεσμα να αρπάξει φωτιά η κρέπα αφού έπεσε επάνω λικέρ με αποτέλεσμα να φλαμπαριστεί.

Το ατύχημα αυτό συνδέεται πάντα με το όνομα του Henri Charpentier που αναφέρεται άλλοτε ως  Maitre του  Monte Carlo's Caféé de Paris περί τα τέλη του 19^ου αιώνα, άλλοτε ως προσωπικός  σεφ του John Rockefeller (1839 - 1937) ο οποίος ήταν αμερικανός βιομήχανος, φιλάνθρωπος και ένας από τους ισχυρότερους & πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο και άλλοτε ως βοηθός σερβιτόρου πάλι στο Monte Carlo's Caféé de Paris, που θεωρείται και επικρατέστερη εκδοχή λόγω το ότι αυτό δημοσιεύτηκε στην αυτοβιογραφία του Henri Charpentier.

Οι αναφορές για την προέλευση της ονομασίας της κρέπας suzette  συμφωνούν  ότι το παραπάνω ατύχημα συνέβη κατά τη διάρκεια προετοιμασίας σερβιρίσματος κρέπας στον  Πρίγκιπα της Ουαλίας και μελλοντικό βασιλιά Εδουάρδο τον VII του οποίου το όνομα της συντρόφου του ήταν Suzette.